Eindelijk is het zover….het zomerkamp is begonnen.
Het thema van dit jaar: verleden, heden en toekomst.
We reizen door de tijd met de tijdmachine.
Nadat de ouders vertrokken zijn hebben we samen geluncht, afspraken gemaakt en onze slaapplekken ingericht. Toen iedereen tevreden was over zijn slaapplek hebben we in het laboratorium van professor P. Roefjes geluisterd naar een video van F. Outeboel. De professor is verdwenen en de welpen krijgen de opdracht om de professor te vinden. De welpen krijgen te horen dat de prof werkte aan een geheim project om Nederland te veranderen in Meerderland, maar dat hij daarvoor terug moest reizen in de tijd om in de geschiedenis van Nederland wat te veranderen zodat we een nieuwe toekomst zouden krijgen. De professor kan dus overal zijn, in het verleden, het heden en de toekomst. De professor heeft blokjes om de tijdmachine in te stellen op het goede jaar, maar die blokjes zijn ook weg. We moeten dus de professor vinden en de blokjes. Werk aan de winkel dus!
Dit is het verhaal van de eerste dag. Daarnaast hebben we natuurlijk ook gewoon een heleboel plezier. We hebben onszelf omgetoverd tot echte professoren met een labjas, een mooie armband van paracord en een notitieboekje. Toen iedereen klaar was hebben we heerlijk genoten van een spinazie-pasta maaltijd.
In de avond hebben we veel geleerd over ontdekkingsreizigers die ons voorgegaan zijn op hun vele reizen over de wereld. Elke groep heeft de naam van een ontdekkingsreiziger gekregen en hier over een soort mini-spreekbeurt gegeven voor de anderen. Verder hebben we landkaarten met coördinaten uitgezocht, puzzels gemaakt en wel 21 raadsels opgelost. Uiteindelijk hebben we onze antwoorden gedeeld. Wat zijn die welpen slim zeg. Vele raadsels werden gewoon doorzien. We hebben lol gehad om de gekke antwoorden.
Na al deze inspanning heeft de kookstaf (Loes) weer gezorgd voor een heerlijk broodje hamburger. De kinderen zijn daarna in twee etappes naar bed gegaan. De eerste groep om kwart over 10. Zij liggen in de slaapzaal boven (de “het eerst naar bed slaapzaal”). De tweede groep volgde om half 11. Zij liggen beneden in de slaapzaal ( de “ik wil nog even kletsen als ik naar bed ga slaapzaal”).
Wat we ook nog echt even willen delen is het verhaal van ‘Henk de Kei’. Henk gaat al een jaar of vijf met ons mee op kamp. Henk was tijdens ons vikingen kamp een soort straf als je een wedstrijd of proef had verloren. Tijdens het kamp bleek dat de kinderen Henk echt superleuk vonden. Hij kreeg toen een andere functie. Henk was er als je troost nodig had, als je boos was of als je gewoon even wilde kletsen. Een sociaal emotioneel steengoede kei. Hij kreeg een gezicht en liep zelfs een litteken op toen hij gevallen is. Vorig jaar is Henk mee geweest in de kabelbaan en ook dit jaar is iedereen weer helemaal blij dat Henk mee is. Hij krijgt ook een labjas en wordt weer volop op sleeptouw meegenomen. Henk heeft inmiddels van de kinderen een heel gezin gekregen. Vanuit de leiding geven we dit jaar voor het eerst kiezelkeien aan kinderen die iets speciaals deden of mee maakten. Een soort mini-Henk met een eigen naam. Ook dit wordt door de kinderen gewaardeerd. Heel erg mooi en grappig.